τρίκλαδοι

οι, Ν

ζωολ. τάξη στροβιλιστικών πλατυελμίνθων με εντερικό σωλήνα που έχει τρεις κλάδους, το οποίο περιλαμβάνει τις πλανάριες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. triclads < tri- (< λατ. tres, tria, πρβλ. και τρεις) + -clad (< κλάδος)].